Współpraca ortodonty z lekarzami innych dziedzin stomatologii - obszary wspólnych działań

Cel: wskazanie obszarów wspólnych działań ortodontów z lekarzami innych dziedzin stomatologii.
Warto uświadomić sobie, że ponad 80% wad zgryzu to wady nabyte oraz, że w tej grupie większość to skutki nieleczonej próchnicy zębów mlecznych i stałych. Zatem skuteczne leczenie zębów mlecznych i utrzymanie ich w dobrej kondycji do czasu fizjologicznej wymiany, rozumiane również, jako profilaktyka wad zgryzu, powinno być priorytetem.
W kompetencjach lekarza stomatologa ogólnie praktykującego leży wychwycenie z ogółu przyjmowanych tych, którzy wymagają konsultacji ortodontycznych. Rozpoznanie dysfunkcji lub parafunkcji oraz zgryzów krzyżowych u małych dzieci, niekolejnej lub nieterminowej wymiany zębów mlecznych na stałe - te problemy mogą być rozwiązywane przez tegoż lekarza. Brak normy zgryzowej - u pacjentów w każdym wieku - powinien skutkować skierowaniem do specjalisty. W zespole interdyscyplinarnego leczenia powinien znaleźć się protetyk, periodontolog, chirurg stomatologiczny i/lub szczękowo-twarzowy. Pacjentowi należy przedstawić alternatywne plany leczenia wynikające z diagnozy. Uzgodnień wymaga zakres zaplanowanych zabiegów i często dokładny termin poszczególnych jego etapów. Ważny jest również właściwy sposób komunikowania się lekarzy ze sobą.