Podstawowa diagnostyka obrazowa w stomatologii

Podstawą sukcesu w leczeniu stomatologicznym jest prawidłowa diagnostyka, której podwalinami są badania radiologiczne. Z uwagi na skomplikowaną budowę anatomiczną części twarzowej czaszki również diagnostyka obrazowa tego regionu jest złożona. Badania radiologiczne zębów dzielimy na wewnątrzustne i zewnątrzustne w zależności od położenia detektora promieniowania – w jamie ustnej czy poza nią. Wśród zdjęć wewnątrzustnych wyróżniamy zdjęcia zębowe, skrzydłowo-zgryzowe i zgryzowe. Spośród zdjęć zewnątrzustnych najczęstszym radiogramem, po który sięga lekarz dentysta, jest
pantomogram. Niemniej jednak aparat pantomograficzny wyposażony w odpowiednie funkcje pozwala także na wykonywanie zdjęć warstwowych wyrostka zębodołowego
szczęki, części zębodołowej żuchwy i zatok szczękowych. Z kolei uzupełnienie pantomografu o cefalostat wzbogaca możliwości diagnostyczne o zdjęcia czaszki w różnych projekcjach, z których oczywiście najczęstszą jest zdjęcie cefalometryczne w projekcji bocznej. W ostatnich latach do gabinetów stomatologicznych wkracza tomografia stożkowa CBCT (Cone-Beam Computed Tomography). Jest to badanie radiologiczne, które pozwala na obrazowanie zębów i kości w cienkich warstwach, przy zredukowanej dawce promieniowania rentgenowskiego w porównaniu z wcześniej stosowaną medyczną tomografią komputerową (TK). Z uwagi na liczne wskazania, coraz to nowe zastosowania, możliwości wirtualnego planowania zabiegów implantologicznych i chirurgicznych tomografia stożkowa powinna stać się narzędziem pracy stomatologa w uzasadnionych przypadkach.