Przyczyny niepowodzeń w procesie leczenia za pomocą stałych uzupełnień protetycznych

Przyczyny uszkodzeń protez stałych mogą mieć swe źródło zarówno na etapie postępowania klinicznego,  jak i laboratoryjnego, a im bardziej są one rozległe, tym naprawa staje się trudniejsza. Najczęstszymi powodami odprysków olicowania ceramicznego po osadzeniu lub w trakcie osadzania uzupełnień w jamie ustnej są: niewyrównana okluzja i artykulacja (przedwczesne kontakty), parafunkcje (bruksizm), urazy, utrata szczelności brzeżnej prowadząca do wypłukania cementu i braku stabilności podbudowy oraz osadzanie zbyt „ciasnych uzupełnień”. Jednak zdecydowana większość uszkodzeń ceramicznego olicowania ma swoje źródło na etapie wykonawstwa laboratoryjnego, a zwłaszcza  w braku odpowiedniej wytrzymałości połączenia między ceramiką a podbudową (ceramiczną lub metalową). Do tych przyczyn należą między innymi: odpowiednio dobrane współczynniki rozszerzalności termicznej, zagłębienia mikroretencyjne, zanieczyszczenia podbudowy w trakcie jej opracowywania, właściwe ukształtowanie podbudowy.