Czy niedobór witaminy D to tylko chore kości?

Witamina D „słoneczna witamina„ ponieważ syntetyzowana jest w skórze pod wpływem promieni słonecznych, odgrywa kluczową rolę w metabolizmie tkanki kostnej, a jej niedobór prowadzi do krzywicy i osteoporozy. Wyniki badań epidemiologicznych ostatnich lat wykazały, że niedobór tej witaminy prowadzi do chorób licznych narządów i układów. Związane jest to z potwierdzonym ostatnio  jej plejotropowym działaniem, które wynika z obecności jej receptorów VDR oraz aktywnością hydroksylaz – enzymów  niezbędnych do jej metabolizmu w większości tkanek naszego organizmu. Wykazano, że niedobór witaminy D poniżej 17,0 ng/ml jest niezależnym czynnikiem zwiększonej śmiertelności. Spowodowane jest to obecnością niedoboru witaminy D u osób otyłych, chorych z cukrzycą, chorobami układu krążenia, nowotworami hormonozależnymi, infekcjami oraz chorobami neurodegeneracyjnymi układu nerwowego. Wysoka częstość występowania niedoboru witaminy D spowodowana jest małym  i niefektywnym kontaktem ze słońcem z powodu lęku przed wystąpieniem czerniaka i stosowaniem kremów z protektorem UV, dietą z niską zawartością witaminy D  oraz starzeniem co wykazały badania PolSenior. Również osoby ze schorzeniami w zakresie jamy ustnej (paradontoza, próchnica) należą do grupy osób o wysokim ryzyku wystąpienia niedoboru witaminy D. Witamina D wpływając na produkcję kathelicydyny oraz na układ immunologiczny wykazuje działanie antybakteryjne oraz wpływa na matrycę metalloproteinz odgrywając ochronną rolę w chorobach przyzębia. Wykazano również istotną rolę niedoboru tej witaminy w przypadkach próchnicy zębów. Wyniki badań wskazują na korzystny wpływ prewencyjnego oraz terapeutycznego działania podaży witaminy D oraz wapnia na kondycję zdrowotną jamy ustnej.