Sesja Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego - blok 3

Sesja Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego - blok 1 - zobacz więcej

Sesja Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego - blok 2 - zobacz więcej

Wybór optymalnej metody chirurgicznego leczenia recesji dziąseł
Wojciech Bednarz

Leczenie recesji dziąsłowych stanowi trudny problem kliniczny. Wymaga wnikliwej diagnostyki opierającej się nie tylko na badaniu przedmiotowym, ale także podmiotowym. Na podstawie tych danych ustalany jest plan postępowania profilaktyczno-leczniczego składający się z części higienizacyjnej, korekcyjnej - chirurgicznej lub ortodontyczno-chirurgicznej oraz podtrzymującej. Znanych jest wiele metod leczenia recesji dziąsłowych. Za złoty standard postępowania uważane jest użycie autogennej tkanki łącznej w połączeniu z przemieszczanymi płatami lub tworzeniem tuneli nadokostnowych. Wykorzystuje się także substytuty autogennej tkanki łącznej, hodowle tkankowe, sterowaną regenerację tkanek oraz proteiny aktywne biologicznie. Wybór optymalnej metody leczenia jest kluczowy dla maksymalnego wykorzystania potencjału regeneracyjnego i reparacyjnego tkanek przyzębia i w konsekwencji dla długoterminowej efektywności klinicznej i estetycznej zabiegów pokrywania recesji dziąsłowych.

Możliwości poprawy estetyki tkanek wokół implantów
Elżbieta Dembowska

Chirurgia i plastyka tkanek miękkich dziąsła oraz tkanek wokół implantów. Przegląd dostępnych metod. Kryteria estetycznej odbudowy na implancie i idealnej konfiguracji dziąsła. Metody badania i oceny tkanek oraz kwalifikacja do zabiegów. Zabiegi odtwarzające brodawki międzyzębowe i poprawiające konfiguracje tkanek wokół implantów (pogrubienie fenotypu, odtworzenie dziąsła skeratynizowanego) Techniki zabiegów na różnych etapach leczenia implanto-protetycznego.