STUDIUM PRZYPADKÓW - część 3

Patryk Kownacki
Aktywna i Pasywna Nawigacja w Implantologii

Szybki rozwój metod diagnostycznych zwiększonych postępem technicznym w medycynie, w połączeniu z wprowadzaniem technologii cyfrowych do życia codziennego, zmienił podejście do planowania i wykonywania procedur chirurgicznych. Niedawno wprowadzona, chirurgiczna nawigacja (chirurgiczne szablony, roboty chirurgiczne) pozwalają na zabiegi bardziej bezpieczne i mniej inwazyjne.
Celem pracy jest opisanie stosowania aktywnych i pasywnych systemów nawigacyjnych w leczeniu pacjenta z implantami stomatologicznymi.

Rafał Rój
Zastosowanie wybranych systemów komputerowych w diagnostyce układu stomatognatycznego u pacjentów leczonych implantoprotetycznie 

Leczenie implantoprotetyczne stanowi jedno z większych wyzwań współczesnej stomatologii. W części chirurgicznej podstawowym elementem  wykorzystywanym w planowaniu leczenia jest tomografia wolumetryczna szczęki i żuchwy pozwalająca na ocenę struktur twardych tkanek w trzech płaszczyznach. Często na tym etapie zapada  decyzja o zastosowaniu dodatkowych procedur, pozwalających na poprawę podłoża protetycznego z zastosowaniem zabiegów sterowanej regeneracji kości i tkanek. W konsekwencji wpływa to m.in.  na korzystne umiejscowienie wszczepów śródkostnych wzdłuż długiej osi wyrostka zębodołowego bądź części zębodołowej żuchwy. Wiele problemów może się pojawić na etapie rehabilitacji protetycznej, co rzutuje na obniżenie długoczasowego funkcjonowania uzupełnienia protetycznego.

Celem pracy jest ocena przydatności dynamicznej analizy okluzji, elektromiografii oraz aksjografii w diagnostyce układu stomatognatycznego u pacjentów leczonych implantoprotetycznie.