Zjawisko zatrzymania zębów jest złożonym problemem klinicznym, którego przyczyną oprócz dobrze poznanych mogą być specyficzne markery genetyczne, m.in. warianty alleliczne genów PAX9, MSX1, AXIN2, IRF6. Operacyjne usunięcie zębów zatrzymanych jest obecnie najczęściej przeprowadzaną procedurą z zakresu chirurgii stomatologicznej.  W znamiennej większości retencji ulegają trzecie zęby trzonowe w żuchwie. Na trudność zabiegu wpływają czynniki miejscowe jak utrudniony wgląd i dostęp operacyjny, czy budowa anatomiczna zęba. Do czynników ogólnych możemy zaliczyć wiek senioralny pacjenta, obciążenia ogólnoustrojowe, przyjmowane leki w szczególności wpływające na metabolizm kości – bisfosfoniany, czy na układ krzepnięcia krwi. Omówione zostaną najnowsze algorytmy postępowania, diagnostyki i leczenia pacjentów z zębami zatrzymanymi.