9:30 - 10:15
Ceramiczne wkłady, nakłady, overlay
Prof. Beata Dejak

Wykład dotyczy ceramicznych uzupełnień wewnątrzkoronowych (wkłady, nakłady, overlay) stosowanych w zębach bocznych. Przedstawione zostaną wskazania i przeciwwskazania do ich zastosowań, sposoby wykonawstwa klinicznego i laboratoryjnego, wady zalety uzupełnień oraz ocena ich trwałości. Jaki rodzaj odbudowy wybrać? Porównana zostanie wytrzymałość zębów odbudowanych różnymi rodzajami uzupełnień, wykonanymi z różnych materiałów na podstawie biomechanicznych badań MES.

10:15 - 11:00
Licówki no-preparation i minimalnie inwazyjne w codziennej praktyce klinicznej.
Prof. UM Beata Śmielak

Licówki „no-preparation” i minimalnie inwazyjne często nie wymagają żadnej preparacji lub minimalną w zakresie szkliwa. Posiadają ultracienką grubość porównywalną z grubością szkieł kontaktowych, która wynosi 0.2-0.5mm W prezentacji przedstawiono wskazania, przeciwwskazania, etapy postępowania klinicznego, ich zalety i wady. Zaprezentowano wybrane przypadki kliniczne dotyczące ich stosowania przy odłamanych brzegach siecznych, po przebarwieniach, przy zamykaniu diastem, zmianie kształtu zębów, podwyższeniu wysokości zwarcia, kombinacji powyższych wskazań, a także w leczeniu ortodontyczno-implantologicznym i implantologiczno-protetycznym.  Przedstawiono ich trwałość i sukces kliniczny. Na podstawie własnych badań porównano sukces kliniczny w porównaniu z licówkami tradycyjnymi. Zaprezentowano także analizę trendów dotyczącą lokalizacji na zębach, wieku pacjentów, ich płci, obecności wypełnień, a także zastosowanej ceramiki.

11:00 - 11:30
Techniki poprawy estetyki zębów z wykorzystaniem nowoczesnych metod osteoplastyki kości.
Prof. UM Beata Śmielak, Lek. dent. Kamila Rogowska

W prezentacji przedstawiono porównanie czasu zabiegu, skali bólu, indeksu gojenia, a także analiza płci, wieku pacjentów i lokalizacji na poszczególnych zębach osteoplastyki kości wykonanej za pomocą metody konwencjonalnej lub piezosurgery. Przed leczeniem przeprowadzono badanie podmiotowe, przedmiotowe, diagnostykę radiologiczną, fotograficzną i diagnostyczne nawoskowania modeli (wax-up) w celu ustalenia szczegółowego planu leczenia.
Jednym z etapów był zabieg polegający na osteoplastyce kości wyrostka zębodołowego w celu zmiany proporcji zębów przednich górnych i poprawa uśmiechu. Pacjentów podzielono losowo na dwie grupy (n=12) i wykonano zabiegi metodą konwencjonalną przy pomocy dłuta i młotka lub za pomocą urządzenia - piezosurgery. W pracy zaprezentowano wyniki badań oraz wnioski.

11:30 - 11:45 - dyskusja

11:45 - 12:00 - przerwa

12:00 - 12:45 
Implanty jarzmowe - kiedy tradycyjne rozwiązania zawiodły
Dr n. med. Marcin Ciesielski, Lek. Piotr Melon, Lek. Paweł Czechowski

Przegląd zastosowania implantów jarzmowych w leczeniu pacjentów z zaawansowanym zanikiem kości szczęki. Omówienie technik chirurgicznych, wskazań, przeciwwskazań oraz analiza przypadków klinicznych, które pokazują skuteczność tej metody w praktyce stomatologicznej

12:45 - 13:30
Technologie CAD/CAM - od zakładu przemysłowego do pracowni protetycznej
Prof. Leszek Klimek

W prezentacji przedstawione zostaną podstawy CAD/CAM-u, jego rozwój oraz możliwości, wady i zalety. Zaprezentowane zostaną funkcje, które nie są, mogą być wykorzystywane w pracowni protetycznej. Ponadto omówione zostaną techniki wykonawcze CAM możliwe do zastosowania w protetyce oraz używane w nich materiały. Pokazane także zostaną możliwości współpracy z innymi programami platformami, które znacznie rozszerzają możliwości projektowe.

13:30 - 14:00
Porównanie wartości diagnostycznej różnych metod radiologicznych w codziennej praktyce stomatologicznej
Dr n. med. Oskar Armata

Diagnostyka stomatologiczna oprócz badania przedmiotowego opiera się głównie na obrazowaniu radiologicznym. Konwencjonalne zdjęcie rtg jest dwuwymiarowym cieniem trójwymiarowych struktur. Powstający obraz sumacyjny utrudnia rozpoznanie szczegółów z powodu nakładania się elementów budowy anatomicznej oraz obecności artefaktów. Skuteczność diagnostyki zależy więc nie tylko od budowy anatomicznej, ale w dużym stopniu od geometrii projekcji i umiejętności osoby wykonującej zdjęcie rtg. Ograniczenia te powodują, że wielu lekarzy dentystów ma trudności z postawieniem właściwej diagnozy i nie podejmuje na czas odpowiedniego leczenia. Trwają więc poszukiwania metod, które pozwoliłyby na szybkie i skuteczne postawienie właściwego rozpoznania. Stosunkowo nową technologią, która umożliwia ukazanie struktur w trzech płaszczyznach oraz wyeliminowanie głównych ograniczeń konwencjonalnych radiogramów, jest tomografia komputerowa wiązki stożkowej (Cone-Beam Computed Tomography – CBCT). Metoda ta przez wykorzystanie promieniowania X jako wiązki stożkowej pozwala na szybkie uzyskanie danych, możliwość ustawienia wielkości pola obrazowania oraz znaczną redukcję dawki promieniowania. Ograniczenie wielkości skanowanego obszaru do pojedynczych zębów sprawia, że tomografy CBCT są coraz częściej wykorzystywane w diagnostyce stomatologicznej.

14:00 - 14:15 - dyskusja

Zamów udział w Sesji  Dodaj W koszyku Usuń