18 / 52
11 września 2015 | PIĄTEK
PROGRAM NAUKOWY KONFERENCJI PTS@CEDE2015 STOMATOLOGIA KLINICZNA | WYKŁADY
PIĄTEK
16
PROGRAM
CEDE 2015
Pawilon:
15
PRF znajduje swoje zastosowanie w stomatologii do:
zaopatrzenia zębodołów poekstrakcyjnych – szczególnie u pacjentów z upośledzonymi mechanizmami gojenia
– chorzy na cukrzycę, poddani radioterapii w zakresie głowy i szyi, leczeni bifosfonianami,
zabezpieczenia hemostazy pozabiegowej u pacjentów leczonych przeciwzakrzepowo bez konieczności mody-
fikowania terapii,
wypełniania ubytków kostnych po wyłuszczeniu torbieli,
zabiegów sinus lift i zamykania połączeń ustno-zatokowych,
w chirurgii periodontologicznej.
Stosunkowa łatwość otrzymywania i niski koszt PRF oraz szeroka gama możliwych zastosowań w chirurgii zachęcają
do wprowadzenia tej metody zaopatrywania ran do codziennej praktyki stomatologicznej.
Słowa kluczowe: fibryna bogatopłytkowa, chirurgia stomatologiczna, gojenie tkanek
12.15 – 12.45
Osteointegracja – Profesora Brånemarka: mity i rzeczywistość: Aspekty naukowe i kliniczne
Wykładowca:
Prof. dr hab. n. med. Andrzej Wojtowicz
Zakład Chirurgii Stomatologicznej WUM
W latach 50. ubiegłego stulecia szwedzki naukowiec zaobserwował, iż ludzkie ciało nie tylko toleruje tytan, ale także że
ulega on integracji z żywymi tkankami organizmu co Peer-Ingvar Brånemark nazwał osseointegracją.
Był to przełom w medycynie regeneracyjnej i od tej pory tytan jest rutynowo używany w wielu dziedzinach medycyny,
największe jednak zastosowanie ma w implantologii stomatologicznej.
Poznając zjawiska biologiczne, potrafimy je modyfikować, przyspieszamy osteointegrację, a także rozumiemy i wkrótce
będziemy skutecznie zapobiegać i leczyć
periimplantitis
jako niekorzystną wypadkową procesów przeciwzapalnych
i prozapalnych gdzie zachwiane jest tzw. ‘Foreign Body Equilibrium’ (z uwagi na obecność komórek typu ciała obcego)
wokół implantu.
Ostatnie miesiące (Albrekson, European Consensus Conference Kolonia EDI, luty 2015) pozwoliły na prześledzenie
kaskady czynników prozapalnych i przeciwzapalnych takich, jak: prostaglandyny, leukotrieny, lipooksygenazy, rezolwiny,
interleukiny i innych zaangażowanych w biologiczne losy implantu, w czym obecność bakterii nie jest główną przyczyną
periimplantitis
, lecz jedynie, wtórnym, jednym z czynników ryzyka. Badacze wskazują na rolę aspiryny, kwasów tłuszczo-
wych omega-3 i omega-6 jako wspomagających procesy przeciwzapalne wokół zębów, a także, mamy nadzieję – wokół
implantów.
12.45 – 13.00
Dyskusja
STOMATOLOGIA ZACHOWAWCZA Z ENDODONCJĄ I MEDYCYNĄ
13.45 – 14.30
Rozwiązywanie problemów endodontycznych
Wykładowca:
Prof. dr hab. n. med. Halina Pawlicka
Katedra Stomatologii Zachowawczej i Endodoncji UMw Łodzi
Podstawowe przyczyny niepowodzeń w leczeniu endodontycznymwynikają ze skomplikowanej anatomii systemu kana-
łowego, kolonizacji tej przestrzeni przez bakterie oraz oporności mikroorganizmów na tradycyjne środki lecznicze.
Coraz liczniejsze badania wykonywane metodą mikrotomografii komputerowej wskazują na ograniczenia możliwo-
ści mechanicznego opracowania kanałów. Dlatego czynnością niezbędną podczas przygotowywania rozbudowanej
przestrzeni endodontycznej do ostatecznego wypełnienia jest chemiczne opracowanie systemu kanałowego. Z uwagi
na właściwości lityczne, podstawowym środkiem płuczącym jest podchloryn sodu.
Cel prezentacji: powikłania kliniczne związane z nieprawidłowym stosowaniem podchlorynu sodu podczas leczenia
endodontycznego.
Podczas wykładu przedstawiony zostanie patomechanizm oparzeń silną zasadą jaką jest podchloryn sodu, zobrazowane
będą objawy kliniczne w zależności od miejsca powikłania oraz omówione zostaną wytyczne postępowania w różnych
sytuacjach klinicznych.
Przedstawione na zakończenie wykładu zasady pracy podczas leczenia endodontycznego związane z koniecznością
stosowania do płukania systemu kanałowego podchlorynu sodu, mają na celu wyeliminowanie powikłań wynikających
z właściwości chemicznych tego preparatu.
Słowa kluczowe: endodoncja, płukanie, podchloryn sodu